CEVAP

Güneşi doğarken seyretmişsinizdir. Sabahın alacakaranlığının nokta nokta canla-nışını... Ufkun kan kırmızından açık maviye doğru renklenişini... Gökyüzü gözbebe-ğinize düşer, ufuk gözlerinize çizilir her sabah. Gün ışıkları her sabah taşı, toprağı, ağaçları, dağları, çiçekleri ile bütün kainatı gözbebeğimize taşır; göz kapaklarımızın gerisinde yani bir dünya doğar.Kısacası her sabah,gün ışıklarıyla küçük bir kainat uyanır içimizde, biz uyanırız. İçimizdeki küçük kainatı beraber aydınlatmaya ve çiçeklerle donatmaya ne dersiniz...
Kainat bir okyanussa eğer, insan sahili. Her an coşan bu okyanusdaki herşey, birer dalga halinde gelip bu sahile koşar durur. Neden? Sahi neden herşey bize doğru koşuyor? Şu yıldızın parıltısı neden gözbebeklerimizde? Onca tatlar, damaklarımıza kadar niye varıyor? İster soralım İster sormayalım, bunların hepsini yaşıyoruz. Her biri, hayatımızın bir parçası. O halde neden yaşıyoruz, neden kainatla beraber yaşıyoruz? Belki " Çok zor bir soru " diyeceksiniz. Belkide " Cevabı yok " ." Cevabı yok " diyenlerin hiçbiri bulamadı cevabı, çünkü aramadılar.
Alıntı.
Aramayanlar bulamazlar elbette. Arayanlarda eninde sonunda bulacaklardır cevaplarını. Bence arayanlardan ve cevaplarını bulanlardan olmalıyız.
Ya sizce...