ABDURRAHİM KARAKOÇ VEFAT ETTİ.

Mihriban şiiri ile tanıdığımız ve daha pek çok güzel şiire imzasını atan Abdurrahim Karakoç vefat etmiş. Cenazesi yarın Kocatepede imiş. Nur içinde yatsın. Ben kendisini hep hayırla yadeceğim. Makanı cennet olsun. Allah Rahmet Eylesin... Samanyolu Haber sitesinden alıntı; "Abdurrahim Karakoç'u hasta yatağında ziyaret eden küçük kardeşi Osman Karakoç, ağabeyinin nerede ölürsem oraya defnedin dediğini kaydetti. Osman Karakoç, ünlü şairin vasiyeti konusunda şu bilgileri verdi; "Memleketimizin her yeri aynı. Orası da Müslüman toprağı burası da. Onun için ben nerede ölürsem oraya defnedin demişti. 'Biz sanatçı değiliz, milletvekili değiliz, onun için arkamdan alkış vesaire istemiyorum' demişti." demiş. O yüreğimizde olacak...

SOLAN BİR ÇİÇEK

Bu sabah her zamanki gibi neşeyle başladım güne ve kahvaltıdan sonra iş yerine gittim. Daha sonrasında bir acı haber öğrendim. Dün akşam saatlerinde ilçede yaşayan genç bir kız intihar etmiş. İlaç içerek. Ne kadar üzüldüğümü ve düşündüğümü anlatamam. Annesini, babasını, akrabalarını, arkadaşlarını düşündüm. Ben görmedim kızı ama bir arkadaşım çok neşeli iyi canlı bir kızdı diyor. Ve ben genç bir kızın neden hayatına son verebildiğini anlayamıyorum. Bir türlü aklıma mantığıma sığmıyor. Bir genç insan hayatının baharında nasıl hayatına son verir? Nasıl ölümü aklına getirir? Ne tür bir çaresizliktir ki bu o genç bir fidanı alıp götürür başka diyarlara... Ve çocuklarımız neden ölümü hayata tercih ediyor? Ne için böyle karamsar ve kati düşünebiliyor? Bizim hatamız nerde? Bu canları biz nasıl kurtarabiliriz? Bir sürü soru kafamda... Arkadaş inanç yoksunluğu diyor yorum olarak. Ahiret inancının zayıf olması... Bilmiyorum nedir sebebi ama hayatının baharlarında çiçeklerimiz soluyor... Daha dikkatli ve özenli olmalıyız çocuklarımıza, sevdiklerimize karşı... Anne babasına ve sevenlerine başsağlığı diliyorum... Umarım bu son olur...

BUGÜN SALI

Merhabalar, Bugün günlerden Salı çalıştığım yerin pazarı bugün olduğu için ve haliyle köylerden insanlar şehre geldikleri için bizim işlerde yoğun oluyor. Ama bu hafta pek bi yoğunluk yoktu. Rahat geçti. Yalnızım ev halkından büyük oğlum hariç diğerlerini tatile gönderdim :) Kendi istekleri ile tabiki... Aklıma gelmişken bir kürtaj tartışmasıdır gidiyor. Ne büyük bişi miş bu... Herhalde hiçbir dönemde insan katilleri bu kadar çok haklı gösterilmemiştir. Annenin geçirmiş olduğu hayati tehlike nedeni ile alınan bebekleri istisna tutuyorum. Bırakalım bunu yetkililer düşünsün bence... Artık sınavlarım bitti. Malum açık öğretimde okuyorum ya :) Artık kitap okuma ve hobilerimle ilgilenme zamanı :)